ดนตรีตะวันตก และ ดนตรีตะวันออก

ดนตรีตะวันตก และ ดนตรีตะวันออก
ดนตรีตะวันตก และ ดนตรีตะวันออกนั้นสำหรับตัวข้าพเจ้าเองคิดว่า เริ่มมาตั้งแต่ การกำเนิด จวบจนมาถึงการพัฒนามาสู่ยุคปัจจุบัน เมื่อมนุษย์เราพยายาม มองอะไร ให้เข้าใจ ในระนาบที่สูงขึ้นมา ดั้งนั้นจึงมีสิ่งที่เรียกว่า อีโก้มาเป็นกำแพงขวางกั้น ประกอบในหลายๆสิ่งอย่างที่เกี่ยวข้องกับ ดนตรี สอง ชนิดนี้ เช่นดนตรี อินเดีย ซึ่งไม่มีกรอบตายตัวเหมือนดนตรีตะวันตก แค่เพียงเล่นตามแนวทำนองหลักของคีตกวี และมีข้อจำกัดเล็กน้อย นักดนตรีก็สามารถด้นไปได้ รวมทั้งกุมกฏเกณฑ์ ท่วงทำนอง เฉพาะของเพลงนั้นๆไว้ และแสดงออกอย่างเป็นธรรมชาติ ถึงอารมณ์แห่งดนตรีกาล ภายใต้กรอบทั่วไป ซึ่งดูเหมือนดนตรีแจ๊สซึ่งก็เป็นแขนงหนึ่งในดนตรีตะวันตก แต่เกิดจากคนดำ ไม่ใช่ คนขาว แต่ก็ต้องยอมรับว่าดนตรีแขนงนี้มีคนขาวช่วยพัฒนามา บางคนที่อินจัด ในเรื่องนี้ ถึงขนาดกล่าวว่าคนขาวขโมยเอารูปแแบบของดนตรี บลูส์พื้นฐาน ซึ่งเป็นแกน ของดนตรี แจ๊ส ไป ยำ และพัฒนา เป็น ดนตรี ร็อค ในยุคแรกเริ่ม แต่ดนตรี ยุโรป อย่าง ดนตรี คลาสสิค ได้ก้าวย่างห่างไกลไปจากความ เป็น ศิลปะสมัยนิยม และ อารมณ์ความรู้สึก พื้นๆที่คนทั่วไปจะเข้าใจได้ ด้วยเวลา และอะไรหลายๆอย่างก็ตาม และก็ยังต้องคงไว้ เพราะนั่นแหละคือความเป็นไปได้ ทางเดียว ที่จะมีจารีตทางศิลปะการดนตรีที่หนักแน่นจนส่งผลกระทบ ต่อจิตใจขอ ง มนุษย์ได้ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง แม้ในแนวทางนี้จะยังมีอิสรภาพในดนตรีแต่ตัวข้าพเจ้า กลับฟังแล้วรู้สึกถึงทหารซึ่งฟังแล้วรับรู็ถึงความมีระเบียบ วินัย แบบแผน ที่อยู่บน ความซับซ้อน ที่สืบต่อกันมานานในดนตรีแขนงนี้ ซึ่งก็เป็นเสน่ห์อีกหนึ่งอย่าง ขณะที่ดนตรีในตะวันออกอย่างดนตรีอินเดีย สามารถเปลี่ยนคำร้องหรือเพิ่มคำร้องได้ ซึ่งข้าพเจ้าเรียกมันว่าเรียกว่ามีเสรีภาพทางกวี บนบทเพลงที่สุนทรีย์ ทั้งๆที่ไม่รู้ ความหมายแต่รับรู็ได้บางคนอาจจะคิดว่าแล้วเสียงที่ออกมามันจะผสาน กันอย่างลงตัวรึ ซึ่งมันเหมือนกับสีงานจิตกรรมต่างๆที่ถ้ารู้หลักแล้ววาดมันออกมา ก็อาจจะดีได้เหมือนทำนองหลักแต่ความรู้เรื่องสีถ้ามีแค่พื้นฐานเอามาใชงาน้ ก็จะออก มาระดับนึงแต่ไม่มีทางเกินนั้นเพราะเรารู้แค่นั้นแต่การที่เราโยงเส้นสายของ ภาพและสีทีแตกต่างออกไปเข้าด้วยกันก็จะเกิดงานที่สร้างสรรค์แบบใหม่ๆตราบใด ที่เราไม่ใช้มันจนเปรอะเลอะเทอะจนเกินไปมันก็จะออกมาดีได้ ตัวข้าพเจ้าเองก็ได้รับอิทธิพลและ ความ รู้สึกที่ยิ่งใหญ่จากดนตรีตะวันตกทั้งๆที่เป็นคนจากตะวันออกจริงๆและเราควร มองผล กระทบขอนดนตรีตะวันตกและตะวันออกที่ส่งผลต่อมนุษยอย่างลึกซึ้งและแท้จริง มากกว่ามากกว่าเพราะมันไม่มีประโยชน์ออะไรที่จะเอามาวัดกัน วิเคราะห์กันอย่าง เอาเป็นเอาตายหรือเป็นเหตุเป็นผลได้ เพราะมันวัดกันไม่ได้
อริญชย์ ภาณุเวศย์ 17/03/2010