ท้องทะเลที่สวยงามฟ้าสีครามมองเห็นแม้กระทั้งปลาทะเลลึก หรือแม้แต่ประการังก็ไมอาจจะรอดพ้นสายตาเราไปได้
อากาศที่แสนสดใส แดดอ่อนกำลังงามบอกกับน้ำทะเลใสๆราวกับว่ามันชักชวนให้เราลงไปค้นหามันเชกเช่นเดียว
กับหญิงขายบริการ ที่เชื้อเชิญเราให้เค้าไปหาด้วยสัดส่วนของหน้าอกที่อวบอัดสมบูรณ์แบบ ปากที่แดงระเรื่อ ผิวที่
ขาวเนียนราวกับน้ำนมบวกกับขาที่เรียวเล็กและสุดท้ายที่ใบหน้าวัยกำดัดของเธอช่างชวนให้เราเข้าไปค้นหาผิด
กันแค่ว่ากระจกกันเธอกับเราเอาไว้ขณะที่ผืนน้ำทะเลกั้นปลาและประการัง อ่อ อีกอย่างสิ ประการังที่สวยงามทั้ง
หลายที่เราเห็นอยู่ไม่ได้มีเบอร์ติดไว้ด้วย
เมื่อรู้สึกตัวก็รู้สึกได้ว่าเรามาทำอะไรอยู่ตรงนี้นั่งเป็นความรู้สึกแรกคิดวาคุณก็คงเคยเป็นในขณะที่มองออกไปรอบๆ
ตัวข้างกายมีแต่ทะเลมองไม่เห็นเกาะ เรากำลังไป เรากำลังไปไหน ... เราอยู่บนเรือ ! มีคนตบไหล่เราให้ตื่นตัวและ
ออกจากภวังค์ความคิดเมื่อครู่นี้ เมื่อเราหันกลับไป "เฮ้ย มึงมาได้ไงวะ ตอนขึ้นเรือมาไม่เห็นมึงเลย" ใช่สิ ในใจเรา
คิด มึงมาได้ไงวะ กูก็ไม่เห็นมึงตอนขึ้นเรือมาเหมือนกัน ไอ้บุญเพื่อนเก่าสมัยอนุบาลที่ไมเคยคิดว่าชาตินี้จะได้กลับ
มาเจอกันอีกเป็นมันเองที่ตบไหล่ผม มึงก็จะไปด้วยเหรอวะ มันถามเรา เออไปที่ไหนวะ
เราตอบ อ้าวไอ้เวรมึงลงเรือมายังไม่รู้อีกเหรอว่ามึงจะไปไหน ทันใดนั้นเองภาพในหัวสมองผมย้อนกลับไปที่
หน้าคอม ก่อนหน้านี้สามวันมีจดหมายอิเล็คทรอนิกที่เรียกกันว่า อีเมล์ ส่งมาหาเราใจความสำคัญโดยย่อคือ
"อริญชย์ มีงานเข้าพิมพ์เมล์นี้แล้วอีกสามวันมาเจอกันทีท่าออกเรือจังหวัดตราด" ลงท้ายไว้ว่าปล.มาคนเดียวนะ
และอย่าลืมของละ ตามด้วยชื่อ ชายคนนึงทีอายุมากกว่าเราบางทีผมนับถือเค้าเหนือพ่อด้วยซ้ำเป็นคนที่เราเรียกเค้า
ว่า ป๋า สงสัยพายุจะลงวะ สนุกแล้วสิมึง ไอ้บุญบอกผม เออแล้วเรือนี้มันไปจอดที่ไหน ขณะที่ความสวยงามรอบๆตัว
แปรเปลี่ยนเป็นฟ้่าทีใสเริ่มดูหม่นหมองทะเลเริ่มร้องคลื่นเริ่มสาดซัดรุนแรงราวกับว่าเราไปทำให้มันโกรธจะด้วยอะไร
ก็แล้วแต่ เสียงหัวเราะของชายหนุ่มขี้เมาที่เหมือนจะได้ยินการสนทนา ของเราเมื่อครู่ได้หัวเราะออกๆมา ฮาฮาฮา
มาเลยเข้ามาเลยไอ้พายุส้นตีน กูไมกลัวมึงหรอก กูรอเจอมึงมานาน แล้ว วันนี้แหละ กูจะชำระแค้นกับมึง เมฆหนา
อยู่ดีๆก็มารวมตัวกันเหมือนจงใจจะเล่นงานเรือทีเราโดยสารอยู่แต่ขณะเดียวกันเราก็สำนึกสำเหนียกขึ้นมาได้ว่า
ที่สำคัญกว่าสิ่งอื่นใดคือกูมาทำอะไรบนเรือนี้ว่ะ.........
บางทีเราก็ไม่รุ้หรอกว่าเราไปใหน แต่แค่ใจเราอยากไป เราก็แค่ไปตามใจของเรา โดยที่เราไม่รุ้ตัว แต่พอรุ้สึกอีกที คงจะรุ้สึกดีไม่น้อย ที่เราได้ไปตามใจที่เราต้องการ......
ตอบลบชั่งเปรียบเทียบนะพี่ริน ฮ่าๆ ชอบบ :D
ตอบลบ